Δημοσίευση: 30/06/2008 kefalonitis.com
Απάντηση Σ.Ρόκκου προς τον Στ.Κυριακάτο.
Αγαπητέ κ. Κυριακάτε με έβαλες στον πειρασμό να σου απαντήσω, γιατί θίγεις θέματα που όλοι αντιμετωπίζουμε σήμερα, αλλά σφυρίζουμε τάχα αδιάφορα.
Σωστές κάποιες λύσεις που προτείνεις αλλά με ποιους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ θα στελεχώσεις τις επιτροπές; Με τι παιδεία; Της νεοελληνικής υποκουλτούρας;
Στο θέμα της μόρφωσης και συγκεκριμένα της γενικής παιδείας, της παιδείας του ευ ζείν, πάντα η νεότερη Ελλάδα είχε πρόβλημα, υπήρχε όμως το «φιλότιμο» που κρατούσε κάπως τα πράγματα σε κάποια αξιοπρέπεια. Παρά την έλλειψη πραγματικής παιδείας κράταγε στο «σωστό δρόμο» τον Έλληνα, ή την Ελληνίδα το τι θα πει η κοινωνία, ή το πώς θα βάλω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.
Όταν λοιπόν πήγαινε κάτι στραβά δεν είχε μούτρα να κυκλοφορήσει στην πιάτσα, καλύτερα να τον σκότωνες. Έτσι προχωρούσε με πολύ λιγότερα προβλήματα η Ελληνική οικογένεια και κοινωνία και συνεπώς το κράτος. Ξαφνικά αυτόν τον Έλληνα τον κάναμε Ευρωπαίο, από το μουλάρι βρέθηκε καβάλα σε Jeep, από την στρούγκα στην παραλία ξεβράκωτος, από το «ένα νερό κυρά Βαγγελιώ», στα πανηγύρια με τις κονσέρβες μπύρα και τα καψουροσκυλοδημοτικά, από τον σεμνό και αξιοπρεπή παπά του χωριού, σε ότι αντιπροσωπεύει αυτόν σήμερα. Από την αξιοπρεπή εμφάνιση της γυναίκας και κόρης του, σε ότι βλέπει κανείς σήμερα ( πείτε με συντηρητικό, οπισθοδρομικό και ό,τι άλλο).
Βρέθηκαν λοιπόν ο Έλληνας και η Ελληνίδα έξω από τα «νερά» τους. Εκεί που πρόσεχε η Ελληνίδα μην φαίνεται πολύ το γόνατο, σήμερα η εποχή απαιτεί να διαφαίνεται αρκετά το στριγκάκι, και οι άντρες κάνουν το χαζό, αλλιώς είναι «αρχαίοι».
Μέσα σε είκοσι χρόνια επικράτησε το αλαλούμ του αιώνα. Και έρχεται το ερώτημα: Όταν δεν σε νοιάζει σαν Έλληνα πάντα, να σε πουν κερατά, ή πόρν@ σαν Ελληνίδα, έχεις πρόβλημα να σε πουν απατεώνα, ή κλέφτη; Σιγά τα αβγά! ΠΟΙΑ κοινωνία να ντραπείς;
Ή βλέποντας τα της Εκκλησίας, τί να φοβηθείς, μήπως το Ευαγγέλιο;
Νόμοι λοιπόν αγαπητέ υπάρχουν και με το πάρα πάνω. Το θέμα είναι ποιοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ θα τους εφαρμόσουν και κατά ποία έννοια του νομοθέτη.
Για όλα αυτά την μεγάλη ευθύνη την έχει η πολιτεία από τη μια που δεν εκσυγχρόνισε την μόρφωση αυτού του τόπου, γιατί φυσικά την βόλευε ποικιλοτρόπως, και κατά δεύτερον με λιγότερη ευθύνη η Εκκλησία που δεν μπόρεσε να διατηρήσει μορφωμένα και αξιοπρεπή στελέχη ώστε να ξεφύγει από την εποχή του Μεσαίωνα.
Λύσεις κατά την γνώμη μου πάντα, υπάρχουν αλλά αρκετά δύσκολες. Η πιο εφικτή για μένα είναι οι μικρές κοινωνίες μέσα από το θεσμό της οικογένειας, να αναπροσαρμόσουν τον τρόπο ζωής τους μακριά από παραλογισμούς, μετά από ουσιαστικούς οικογενειακούς διάλογους όπου όλα τα μέλη από 12 χρόνων και επάνω θα έχουν ισοτιμία στο λόγο και στις αποφάσεις, είτε κοινωνικού είτε οικονομικού περιεχομένου. Σας παραξενεύει ίσως το 12 χρόνων, ναι 12 χρόνων, τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν γρήγορα πλέον, γιατί το μέλλον προβλέπεται δύσκολο γ΄αυτά, θα χορέψουν πάνω σε μεγάλα αγκάθια και εγκληματούμε που δεν τα ενημερώνουμε.
Μέσα λοιπόν από τις σωστές οικογένειες θα επέλθει η εξυγίανση των μικρών κοινωνιών που θα οδηγήσει στη εξυγίανση του κράτους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι γίναμε λαός χωρίς ΟΡΑΜΑ και αυτό μαθηματικά οδηγεί στην παντός είδους υποτέλεια, γινόμαστε υπηρέτες αυτών που τους διδάξαμε ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ με φοβερές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες και είναι ΚΡΙΜΑ, δεν μας ανήκει αυτή η θέση, ήμασταν πάντα ένας έξυπνος και περήφανος λαός .
Υ.Γ. Μακάρι να έπαιρναν πρωτοβουλίες διαφωτισμού κάποιοι διανοούμενοι αν υπάρχουν πλέον , δεν φαίνεται όμως ορατό. Θα πρέπει λοιπόν μόνοι μας να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα, με σωστές και προσεκτικές κινήσεις.
Κεφαλλονίτικα ΑΜΠΟΤΕΣ.
Σπύρος Ρόκκος